Dachshund: رنگ، توصیف نژاد، ویژگی های نگهداری و مراقبت
Dachshund: رنگ، توصیف نژاد، ویژگی های نگهداری و مراقبت
Anonim

داچشاندها سگ های کوچک و پا کوتاهی هستند که دارای روحیه ای شاد، خوش اخلاق و ظاهری به یاد ماندنی هستند. زمانی آنها به طور خاص برای شکار پرورش داده شدند و امروزه با موفقیت به عنوان همراهان و حیوانات خانگی معمولی استفاده می شوند. این مطالب ویژگی‌های اصلی داش‌ها را در نظر می‌گیرد: رنگ‌ها، ظاهر بیرونی، رفتار و ویژگی‌های محتوا.

منشا

لحظه های غیر قابل توضیح زیادی در تاریخ ظهور این حیوانات وجود دارد. طبق یکی از نسخه ها، سگ هایی که به طور مبهمی یادآور داچشوندهای مدرن هستند، در مصر باستان زندگی می کردند. نقاشی هایی که تا به امروز باقی مانده اند به نفع این نسخه گواهی می دهند.

رنگ داشوند
رنگ داشوند

طبق یک نظریه رسمی دیگر، داشهاند توسط پرورش دهندگان آلمانی در قرن هفدهم پرورش داده شدند. طبق این نسخه، پینچرها و سگ های شکاری کم اندازه در شکل گیری این نژاد شرکت داشتند. در آن زمان‌های دور، داش‌ها از نظر اندازه بسیار بزرگ بودند و برای شکار گورکن، روباه، بیش‌سوار و سمور استفاده می‌شدند. متعاقباً، خون اسپانیل ها و پلیس های کوچک به سمت آنها جریان یافتدر نتیجه، افراد مو بلند ظاهر شدند. اولین استاندارد نژادی که ظاهر و رنگ داششوندها را تنظیم می کرد در سال 1870 به تصویب رسید. بعداً تغییراتی در آن ایجاد شد. این حیوانات در اواسط قرن هجدهم به روسیه آورده شدند و در ابتدا تأثیر مناسبی بر پرورش دهندگان سگ محلی نداشتند.

سایز

داچشوندها حیواناتی کشیده و پا کوتاه هستند که اندازه نسبتاً کوچکی دارند. بسته به این پارامتر، آنها به سه گروه تقسیم می شوند:

  • افراد استاندارد که دور سینه آنها بیش از 35 سانتی متر است. وزن چنین حیواناتی از 6.5 تا 9 کیلوگرم متغیر است.
  • داشاندهای کوچک با دور سینه 30-35 سانتی متر وزن این افراد از 6.5-7 کیلوگرم تجاوز نمی کند.
  • خرگوش هایی که دور سینه آنها کمتر از 30 سانتی متر است وزن آنها نباید بیشتر از 3.5-4 کیلوگرم باشد.
رنگ توله سگ داشوند
رنگ توله سگ داشوند

طبق استاندارد عمومی پذیرفته شده، قد نمایندگان این نژاد بین 12-27 سانتی متر در قسمت پژمرده متغیر است.

شرح

بدون در نظر گرفتن وزن و رنگ، داچشاندهایی که عکس های آنها در این بررسی قرار داده شده است، بسیار شبیه به یکدیگر هستند. آنها ظاهر اصلی و به یاد ماندنی دارند. سر برازنده، خشک و گوه‌ای شکل با پیشانی صاف، آرواره‌های قوی و پوزه‌ای قلاب‌دار دراز، گوش‌های فلفلی گردی دارد که لبه جلویی آن گونه‌ها را لمس می‌کند و چشم‌های قهوه‌ای بیضی شکل و پهن دارد.

رنگ و عکس یک داک
رنگ و عکس یک داک

گردن عضلانی حیوان به آرامی به پژمرده ای نسبتاً بیرون زده، پشتی صاف، کمری قوی و کمی عبور می کند.کروپ شیب دار که به پایه دم سابر ختم می شود. در زیر بدنی کشیده با سینه‌ای پهن، دنده‌های گرد و شکم جمع‌شده، اندام‌های کوتاه و موازی با پنجه‌های کمانی و پنجه‌های قوی وجود دارد.

کت و رنگ داچشوند

بسته به طول و ساختار موهای بیرونی، نمایندگان این نژاد به طور مشروط به سه گروه اصلی تقسیم می شوند.

  1. افراد با موهای پرپشت، براق و صاف در دسته اول قرار گرفتند. سایبان چنین سگ هایی به خوبی به بدن می چسبد و تکه های طاس ایجاد نمی کند. طول موهای آنها از دو سانتی متر بیشتر نمی شود.
  2. گروه دوم شامل سگ هایی با پوشش بیرونی سخت است که زیر آن پوشش ضخیمی پنهان شده است. ویژگی بارز چنین حیواناتی وجود ریش برجسته و ابروهای پرپشت است.
  3. گروه سوم شامل افراد مو بلند با پرپشت بود. گوش هایشان حاشیه دارد. و دم و پشت پاها پر است.
داشوند سیاه
داشوند سیاه

در مورد رنگ داششوندها، استاندارد اجازه می دهد چندین گزینه در یک زمان وجود داشته باشد. نمایندگان این نژاد می توانند ساده، دو رنگ، مرمر و بریدل باشند. افراد قرمز آتشین، شن و ماسه و گوزن از محبوبیت خاصی برخوردار هستند. تعداد زیادی از آنها در میان موجودات موجود نیست، بنابراین بسیار مورد استقبال پرورش دهندگان قرار می گیرند.

اغلب در خیابان ها می توانید داشاندهای سیاه یا قهوه ای و برنزه را ملاقات کنید. بر روی بدن چنین افرادی علائم نی یا قهوه ای مایل به قرمز مشخص روی پنجه ها، سینه و پوزه وجود دارد. مو سیمینمایندگان این نژاد با رنگ به اصطلاح "گراز" مشخص می شوند. داچشاندهایی که رنگ آنها با استانداردهای پذیرفته شده عمومی مطابقت ندارد، از نمایشگاه ها محروم می شوند و در پرورش شرکت نمی کنند.

ویژگی های رفتاری

داچشاندها سگ هایی فعال و پرانرژی هستند که دارای هوش بالا و غریزه شکار توسعه یافته هستند. آنها قادر به تصمیم گیری مستقل هستند و می توانند سرسخت باشند. آنها با وجود ظاهر بامزه و پاهای کوتاهشان بسیار مقاوم هستند و می توانند مسافت چند کیلومتری را به راحتی طی کنند.

رنگ مرمری، قهوه ای مایل به زرد یا شکلاتی داششان به هیچ وجه بر شخصیت آن تأثیر نمی گذارد. صرف نظر از رنگ کتشان، این سگ های حیله گر می دانند چگونه راه خود را طی کنند. آنها برای گرما و راحتی ارزش قائل هستند، به سرعت به صاحبان خود وابسته می شوند و با سایر حیوانات خانگی به خوبی کنار نمی آیند. بنابراین، هنگام تصمیم گیری برای خرید یک داچشوند، باید به این واقعیت توجه داشته باشید که آن تنها حیوان در خانواده خواهد بود.

آموزش و تربیت

توله سگ داشوند هر چه که باشد، باید از اولین روزهای اقامت در خانه به او آموزش دهید. پس از اینکه کودک کمی به مکان جدید عادت کرد و شروع به پاسخ شادی به نام مستعار خود کرد، می توان یقه و افسار را به او آموزش داد. این نکته بسیار مهمی است، زیرا نمایندگان این نژاد می توانند در تعقیب طعمه گم شوند و گم شوند.

داشوند به رنگ گراز
داشوند به رنگ گراز

به طور کلی، سگ های داچشان به اندازه کافی باهوش هستند، اما سگ های بسیار حیله گر با حالتی مستقل و خودخواه هستند. اما به لطف آموزش سیستماتیک، می توان دستورات اولیه را به آنها آموزش داد. مهم است کهدروس به صورت بازی انجام می شد و ماهیت ثابتی داشت.

نگهداری و مراقبت

نمایندگان این نژاد به خوبی توسعه نیافته اند که به طور قابل اعتمادی از سرما محافظت می کند. بنابراین، یک داشاندل یا هر رنگ دیگری باید منحصراً در خانه نگهداری شود. این سگ ها از گرما و راحتی بسیار استقبال می کنند. آنها فوق العاده تمیز هستند و به راحتی با زندگی در آپارتمان های شهری سازگار می شوند.

داششوند شکلاتی
داششوند شکلاتی

این موجودات زیبا نیاز به مراقبت خاصی ندارند. شما فقط باید آنها را چند بار در هفته مسواک بزنید. برای افراد صاف، باید یک برس سخت یا دستکش لاستیکی بخرید. و برای سگ های مو بلند، توصیه می شود یک شانه مخصوص خریداری کنید که از ایجاد گره خوردن جلوگیری می کند. گوش های آویزان بلند حیوان توجه ویژه ای را می طلبد. آنها باید به طور منظم از گرد و غبار و کثیفی انباشته شده تمیز شوند، در غیر این صورت ممکن است عفونت در آنجا ایجاد شود.

توصیه تغذیه

سن تنها چیزی است که رژیم غذایی سگ را تعیین می کند. داششوندها که رنگ آنها در طول زندگی تغییر نمی کند، توصیه می شود دو تا شش بار در روز تغذیه شوند. هر چه توله سگ کوچکتر باشد، فواصل بین وعده های غذایی کمتر است.

مثل هر سگ دیگری، داشوند با خوشحالی هم غذای صنعتی و هم طبیعی می خورد. در مورد اول، انتخاب شما باید بر روی محصولات تولید کنندگان معتبر جهانی باشد که حاوی رنگ، مواد نگهدارنده، لوبیا و غلات نیستند. اندازه سرو در این شرایط با در نظر گرفتن وزن حیوان خانگی و دفعات تغذیه محاسبه می شود. علاوه بر این، سگ باید دسترسی رایگان به آب آشامیدنی تمیز داشته باشد.آب.

کسانی که غذای طبیعی را انتخاب کرده اند باید چند قانون ساده را به خاطر بسپارند. سهم شیر از رژیم غذایی سگ باید گوشت خام و بدون چربی مانند گوشت گاو، بره یا مرغ باشد. دو بار در هفته بهتر است آن را با ماهی و احشاء دریایی جایگزین کنید. همچنین، تخم مرغ، سبزیجات، غلات و شیر ترش باید به طور دوره ای در کاسه سگ ظاهر شود. تغذیه از میوه های عجیب و غریب، استخوان های لوله ای، شکلات، کلوچه، شیرینی، ترشی، گوشت دودی، سوسیس، ماهی رودخانه ای و لوبیا به شدت ممنوع است.

بیماری ها و طول عمر

سلامت این سگها به شرایط نگهداری، تغذیه و وراثت بستگی دارد نه به رنگ. سگ های داش به رنگ های سیاه و خرمایی، قهوه ای، حنایی یا هر سایه دیگری سگ های قوی هستند که می توانند از 12 تا 15 سال عمر کنند. برای اینکه سن حیوان خانگی شما کوتاه نشود، او باید شرایط مناسب، رژیم غذایی مناسب و فعالیت بدنی کافی را فراهم کند.

به دلیل ساختار خاص و بدن کشیده، نمایندگان این نژاد اغلب با مشکلاتی در ستون فقرات تشخیص داده می شوند که گاهی اوقات قابل پیشگیری است. برای اینکه به کمر سگ آسیبی وارد نشود، نباید اجازه داد روی پاهای عقب خود بایستد و روی مبل ها و تپه های دیگر بپرد. هنگام خروج از خانه بهتر است سگ را در آغوش خود از پله ها پایین بیاورید و در حین پیاده روی افسار را نکشید.

علاوه بر مشکلات ستون فقرات، نمایندگان این نژاد ممکن است از آتروفی شبکیه، صرع ایدیوپاتیک، دژنراسیون پاپیلاری-رنگدانه ای پوست، چاقی، دیابت، بیماری ها رنج ببرند.سیستم قلبی و ادراری.

به جای نتیجه گیری

داچشاندها سگ های کوچک و بامزه ای با سلامتی نسبتاً خوب و روحیه ای شاد و شاد هستند؛ اگر به درستی آموزش ببینند، شکارچیانی سرسخت و بی پروا و همراهانی فداکار می شوند. این حیوانات جمع و جور، اجتماعی و باهوش برای آموزش مناسب هستند و برای نگهداری در آپارتمان مناسب هستند.

داششوند بریندل
داششوند بریندل

با این حال، آنها به دمای پایین بسیار حساس هستند. این بدان معنی است که در دوره پاییز و زمستان آنها باید لباس های مخصوصی بپوشند تا یخ نزنند. هنگام قدم زدن در پارک‌ها و خیابان‌های شهر، رها کردن آنها از افسار نامطلوب است، زیرا ممکن است گم شوند و شروع به تعقیب طعمه‌های خیالی کنند.

توصیه شده: