2024 نویسنده: Priscilla Miln | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-02-17 23:02
مردم به طور فزاینده ای از جوندگان به عنوان حیوان خانگی استفاده می کنند. در میان آنها خوکچه هندی، همستر، سنجاب و موش های زینتی وجود دارد. دومی زودباور، در مراقبت بی تکلف و بسیار خوب هستند. به هر حال، برخی به دنبال ترکیب تجارت با لذت هستند و سعی می کنند حیوانات را در خانه پرورش دهند. در این مقاله به اصول مراقبت از جوندگان اهلی، تولید مثل موش ها و ویژگی های وجود حیوانات جوان می پردازیم.
چه چیزی را تغذیه کنیم؟
موشها عملاً همه چیزخوار هستند، اما غذاهایی وجود دارند که برای آنها مفید هستند و غذاهایی که برای مصرف توصیه نمیشوند. علاوه بر این، تغذیه جوندگان منحصراً با محصولات غلات غیرممکن است. برای اطمینان از زندگی عادی، مهم است که رژیم غذایی آنها متنوع و متعادل باشد. یک صاحب خوب همیشه مراقب تغذیه حیوان خانگی خود است.
با چه چیزی می توان به موش در خانه غذا داد:
- زراعت;
- لوبیا;
- آجیل;
- میوه خشک؛
- گوشت آب پز و خام؛
- ماهی;
- پنیر;
- تخم مرغ آب پز؛
- پنیر دلمه.
به حیوانات خانگی تزئینی نباید دانه میوه داد. برخی از آنها حاوی یک ماده سمی - آمیگلادین هستند. در فرآیند تجزیه، اسید هیدروسیانیک آزاد می کند که می تواند باعث مسمومیت حاد شود. بیشتر آمیگلادین در دانه های خرمالو، زردآلو و مرکبات یافت می شود. توصیه نمی شود که آنها را با بادام و دانه های توت تغذیه کنید.
لیست غذاهای غیر توصیه شده برای جوندگان شامل:
- کلم سفید؛
- شلغم;
- بادمجان;
- تربچه;
- آناناس;
- موز;
- ترشک.
خانه
مراقبت از موش در خانه با تجهیز خانه برای حیوان خانگی شروع می شود. هر چه خانه بزرگتر و جادارتر باشد، موش احساس بهتری در آن خواهد داشت. حداقل اندازه قفس برای یک فرد تزئینی 60 در 40 سانتی متر است. اگر میله های قفس فلزی باشد، اندازه دهانه بهینه 1.5 در 1.5 سانتی متر است. حتی اگر حیوان خانگی تصمیم بگیرد سر خود را به داخل سلول بچسباند، به آن نمی رسد. صدمه. برای اقامت راحت در قفس، موشها باید:
- feeder;
- خواب؛
- کاسه آب.
از آنجایی که جوندگان حیوانات فعالی هستند، خوب است که یک منطقه بازی ترتیب دهند. ممکن است پیچ و خم ها، سرسره ها، پله ها و اسباب بازی های دیگر وجود داشته باشد. محبوب ترین سرگرمی برای موش ها تاب خوردن در بانوج است. می توانید آن را در هر فروشگاه حیوانات خانگی بخرید یا از مواد موجود تهیه کنید.
حمام
علیرغم این باور رایج که موش های خانگی عاشق آب هستند، آنها از علاقه مندان به حمام کردن فاصله زیادی دارند. روش های آب می تواند به دلیل مقاومت شدید حیوان پیچیده شود، اما برخی از حیوانات خانگی این روش را تحمل می کنند - همه اینها به ویژگی های فردی بستگی دارد. شما باید حیوان را در موارد زیر حمام کنید:
- اگر پشم بوی نامطبوع دارد؛
- وقتی جونده نمی خواهد یا نمی تواند از خود مراقبت کند؛
- هنگامی که با انگل آلوده می شود.
بیماری ها و واکسیناسیون
موش های تزئینی مستعد ابتلا به بیماری های عفونی مختلف هستند. در صورت وجود یکی از علائم بیماری زیر، حیوان را باید نزد دامپزشک برد:
- کسلی؛
- اشتهای ضعیف؛
- ترشحات از حدقه چشم یا بینی؛
- پشم ژولیده.
شایع ترین علل احساس ناخوشی عبارتند از:
- سالمونلوز؛
- آبله؛
- لیستریوز؛
- پاستورلوز.
در صورت نداشتن تحصیلات مناسب، یادآوری علائم هر یک از بیماری های ذکر شده و عوارض احتمالی برای او بسیار دشوار خواهد بود. با این حال، با نگرش دقیق به حیوان خانگی، صاحب بلافاصله به وخامت سلامت او توجه می کند و به موقع با دامپزشک تماس می گیرد. قبل از تولید مثل، موش باید به پزشک نشان داده شود تا بیماری های پنهان را شناسایی کند.
مراقبت ناکافی از موش می تواند باعث ایجاد بیماری های انگلی شود. در بیشتر موارد آنهاناشی از فعالیت میکروارگانیسم های بیماری زا مختلف است که به سرعت بدن موش را آلوده می کند. اگر جونده با حیوانات دیگر تماس پیدا کند، می تواند آلوده شود و ناقل عفونت هایی مانند کرم، گلسنگ و دلمه شود. بر خلاف سایر حیوانات خانگی، درمان ضد کرم برای موشها انجام نمیشود، حیوان فقط پس از عفونت درمان میشود.
موشهای تزئینی نیازی به واکسیناسیون ندارند، اما اگر حیوان از فروشگاه حیوانات خانگی خریداری نشده باشد، ابتدا باید برای تعیین وضعیت و درمان احتمالی آن نزد دامپزشک برده شود.
انواع پرورش
تکثیر موش ها در طبیعت در طول سال اتفاق می افتد، همه اینها به شرایط آب و هوایی بستگی دارد. در آغاز فصل جفت گیری، نر به تعقیب ماده ها می پردازد و از آنها مراقبت می کند، سپس با هر یک از آنها جفت گیری صورت می گیرد. بارداری تا 24 روز طول می کشد. قبل از ظهور نوزادان، ماده لانه و لوازم را آماده می کند. معمولاً تا 15 توله در یک بستر به دنیا می آیند. پس از یک ماه، بچه ها می توانند به طور مستقل زندگی کنند و تا 12 ماهگی به اندازه یک موش بالغ می شوند. میزان تولید مثل در یک جفت جونده در طبیعت با در نظر گرفتن فرزندان آنها به 2-3 هزار نفر در سال می رسد.
موش های اهلی با تلاقی نژادهای مختلف یا حفظ خلوص یک نژاد خاص پرورش می یابند.
اگر در مورد تلاقی اصیل صحبت کنیم به انواع زیر تقسیم می شود:
- تقاطع خطی. چنین پرورشی شامل تلاقی نمونه هایی است که اجداد مشترکی دارند. فرزندان حاصل از ژنوتیپ خوبی برخوردار هستند ، همی زیگوسیتی حفظ شده است ، منفیویژگی ها در حال منسوخ شدن هستند.
- همخونی. روش همخونی به تثبیت کیفیت های با کیفیت کمک می کند. اصلاح نژاد به این روش با مطالعه مخزن ژن و انتخاب بهترین تولیدکنندگان از میان نزدیکترین خویشاوندان مشخص می شود. همخونی نزدیک اغلب با کاهش تعداد فرزندان زنده بیان می شود، برای جلوگیری از چنین تأثیری، افراد تحت کنترل دقیق انتخاب می شوند.
- برون زدگی. این روش در صورت افزایش ضروری تعداد بسترها با حفظ کیفیت ارزشمند آنها استفاده می شود. تلاقی شامل افرادی است که با تلاقی خطی به دنیا می آیند، اما در نسل چهارم و بعد از آن اجداد خویشاوندی ندارند. برای بهبود عملکرد این نژاد، حیوانات جوان با داده های ژنتیکی نامناسب از بستر حذف می شوند.
- بیرونزایی. برای بهبود عملکرد نژاد و سلامت فرزندان، امکان تولید مثل از طریق زادآوری وجود دارد. برای انجام این کار، بهترین نمایندگان نژاد که هیچ رابطه ای ندارند انتخاب می شوند. اما به عنوان نقطه ضعف این روش پرورش، احتمال وجود خصوصیات نامطلوب در نسل و تغییر نسبت جوندگان با استفاده مکرر از روش وجود دارد.
حتی انتخاب دقیق و روش های مختلف انتخاب نمی تواند نتیجه دقیق را تضمین کند. ممکن است کمبودهایی در رنگ، کیفیت و طول کت، سلامت و تعداد افراد در بستر وجود داشته باشد.
آماده شدن نر و ماده برای عبور
برای تولید مثل موش و به دست آوردن فرزندان سالم، مهم است که یک ماده و نر سالم با عملکرد پرورشی بالا انتخاب کنید.
زن. اگر یکماده نخست زا است، مهم است که سن او را در نظر بگیرید. افراد بالای پنج سال، اما کمتر از ده ماه سن ندارند، برای پرورش مناسب هستند. موش ماده می تواند در 5-6 هفتگی باردار شود، اما جفت گیری قبل از 4 ماهگی به شدت ممنوع است. اگر او با این وجود فرزند آورد، تلاقی تا یک سال ادامه دارد.
مرد. سن و تغذیه مرد برای فعالیت جنسی او اساسی است. شما می توانید جفت گیری جوندگان را از 6 ماهگی شروع کنید و این کار را در طول زندگی خود ادامه دهید. اگر جفتگیری در سنین پایین محدود بود، در دورههای بالغتر از زندگی، فعالیت جنسی او به میزان قابل توجهی کاهش مییابد.
بافندگی
حیوانات خانگی در تمام طول سال فصل تولید مثل دارند. موشهایی که در بیرون زندگی میکنند فقط در هوای گرم میتوانند تولید مثل کنند (بهعلاوه دمای هوا در زمستان، جوندگان را متوقف نمیکند).
جفت گیری موش ها در خانه چگونه است؟ نر در هنگام فحلی در کنار ماده قرار می گیرد. شروع آن در فاصله 4 تا 10 روز رخ می دهد و 24 ساعت طول می کشد. در این مدت رفتار حیوان تغییر می کند. گاهی اوقات سایر ماده ها در گرما بر روی ماده می روند و تظاهر به جفت گیری کاذب می کنند.
در این مدت، دهانه واژن موش به رنگ قرمز پر رنگ می شود، کمی باز می شود و خیس می شود. او با لمس حیوان خانگی، کمر خود را قوس می دهد و با گوش های خود حرکات ارتعاشی انجام می دهد. به عنوان یک قاعده، یک فرد از هر دو جنس برای عبور کافی است، اما در برخی موارد تا 3 ماده برای نر کاشته می شود.
پس از 36 ساعت پس از زایمان، ماده دوباره آماده استلقاح، پس بهتر است نر را از قفس خارج کنید.
بارداری
به طور متوسط طول مدت بارداری در موش های اهلی 20-24 روز طول می کشد. در 10-15 روز اول، هیچ نشانه آشکاری از بارداری مشاهده نمی شود، اما نزدیک به زایمان، موش شروع به مرتب کردن لانه خود می کند.
تولیدمثل موشها در خانه مستلزم ارائه تغذیه بهتر است. در طول بارداری، سیب، ماهی، تخم مرغ، پنیر، گوشت باید به رژیم غذایی حیوان وارد شود.
: زرده، سیر، گوجه فرنگی، پیاز و انگور را از رژیم غذایی حذف کنید. در صورت امکان به چشمه آب بدهید.
نزدیک به زایمان، باید یک لانه بخرید یا بسازید، تکه های کاغذ و پارچه را به ماده بدهید. برای ایجاد استرس در حیوان، انتقال ماده به قفس دیگری در این مدت و کاشت سایر جوندگان با او ممنوع است.
جنسیت نوزاد و مراقبت از او
موش های زینتی ماده والدینی مراقب هستند. در هفته اول، مادر موش ها را ترک نمی کند، توصیه نمی شود آنها را در دست بگیرند. با استشمام بوی شخص دیگری، می تواند نوزادان تازه متولد شده را بخورد. ارائه یک رژیم غذایی کامل برای یک موش شیرده بسیار مهم است.
چند هفته پس از تولید مثل، موش های خانگی چشمان خود را باز می کنند. در این مدت دمای لانه نباید کمتر از 38 درجه سانتیگراد باشد. هفته سوم برای بچه ها پر از اکتشافات است: آنها فعال تر می شوند و به محیط زیست علاقه مند می شوند. برای تعیین جنسیت فرزندان فقط در غیاب مادر توصیه می شود حیوانات را معاینه کنید. نوزادان ماده نوک سینه های کوچکی دارند.
بعد از دوبرای هفته ها، حیوانات اجسام اطراف را برای دندان امتحان می کنند. آنها نه تنها غذای خود را می خورند، بلکه آن چیزی را که برای بزرگسالان در نظر گرفته شده است نیز می خورند. برای اینکه حیوانات آسیب نبینند باید تمام اجسام نوک تیز از قفس خارج شوند. در هفته پنجم، نرهای تازه متولد شده برداشته میشوند، زیرا میتوانند مادهها را بارور کنند.
شرح حیوانات جوان
بچه موش های صحرایی نابینا و ناشنوا به دنیا می آیند و وزن آنها 6-4 گرم است و در سه هفته اول به مادر خود وابسته هستند. پس از 3-4 روز، گوش های جوندگان باز می شود، در پایان هفته اول یک پوشش پشمی تشکیل می شود. دندان ها بعد از 10 روز رویش می کنند.
در پایان هفته سوم، پوشش جوندگان ضخیم تر می شود. آنها به تنهایی شروع به تمیز کردن آن می کنند و در حال حاضر قادر به هضم غذای جامد هستند. رشد کامل موش تنها پس از یک سال کامل می شود. رشد و نمو آنها به طور قابل توجهی تحت تاثیر رژیم غذایی است، باید پروتئین و کلسیم بر آن غالب باشد.
تغذیه مصنوعی
اگر زن از خودتغذیه امتناع کند یا در حین زایمان بمیرد، می توان با استفاده از شیر خشک نوزادان تولید کرد. به شرح زیر تهیه می شود: 50 میلی لیتر شیر پرچرب معمولی (یا تغلیظ شده) با 1 قاشق غذاخوری از مخلوط و 0.5 قرص کلسیم مخلوط می شود. از سرنگ های انسولین بدون سوزن استفاده کنید که برای تغذیه توله ها راحت است. مقدار باید به تدریج افزایش یابد. در صورت امکان، بهتر است نوزادان را به ماده دیگری بچسبانید، اما به شرط پذیرش آنها.
پرورش موش یک فعالیت جالب است که به شما امکان می دهد درباره آن اطلاعات بیشتری کسب کنیدزندگی یک جونده.
توصیه شده:
موش های ژاپنی یا موش های رقصنده: ویژگی های مراقبت و نگهداری در خانه
موش کوتوله ژاپنی که به عنوان موش رقصنده یا والس نامیده می شود، موجودی است که هنوز برای دوستداران طبیعت و کسانی که جوندگان را در تراریوم های خانگی نگهداری می کنند شناخته شده اند. شاید این به این دلیل است که این گونه در خاک کشور ما یافت نمی شود. در مورد این موجودات کوچک، ویژگی های نگهداری آنها در اسارت و همچنین مزایا و معایب ارتباط با آنها در این مقاله صحبت خواهیم کرد
موش خاردار: نگهداری در خانه
عاشقان عجیب و غریب بسیار مورد توجه یک حیوان غیر معمول از راسته جوندگان - موش خاردار هستند. با توجه به اینکه این حیوان در غذا بی تکلف است، بوی نامطبوع ندارد، به راحتی رام می شود، اغلب به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شود
چینچیلا در خانه. مراقبت و نگهداری. تولید مثل چینچیلا در خانه. نژادهای چینچیلا: نقره ای و بریتانیایی
چینچیلاها حیواناتی شگفت انگیز و بامزه هستند. بی تفاوت ماندن دشوار است، با نگاه کردن به یک پوزه کوچک لمس کننده با سبیل بلند، چشم های دکمه ای سیاه و دم اسبی پیچ خورده. علاوه بر این، این جوندگان حیوانات خانگی ایده آل، بهترین دوستان برای کودکان هستند. لذت را از خود دریغ نکنید! همین الان برای یافتن یک دوست بامزه و خزدار به فروشگاه حیوانات خانگی بروید
تغذیه و نگهداری موش در خانه
نگهداری موش نیاز به مراقبت، صبر و عشق به حیوان دارد. هنگام انتخاب موش به عنوان حیوان خانگی چه ویژگی هایی را باید در نظر گرفت؟ بخوانید و بفهمید
موش های تزئینی: نژادها، نگهداری و مراقبت
امروز شما اغلب می توانید حیوانات مختلف را در آپارتمان ها ببینید. بعضی ها گربه می گیرند، بعضی ها سگ می گیرند. افرادی هستند که جوندگان را انتخاب می کنند. برخی از خانه ها چینچیلا، خوکچه هندی و موش های تزئینی دارند